نقش رهبری اصیل در بهبود سطح خلاقیت و اشتیاق به کار کارکنان

تقلیدپذیری و به کارگیری فناوری و ایده‏های جوامع دیگر بدون ایجاد و خلق اندیشه‏های نوین و ارائه مدل‏هایی متناسب با شرایط بومی کشور تنها وابستگی علمی، فرهنگی و اقتصادی را به دنبال خواهد داشت. در حقیقت خلاقیت تابعی از عوامل فردی و اجتماعی  می باشد.  این مقاله به طور تجربی رهبری اصیل را با چهار بعد خودآگاهی، پردازش متعادل، شفافیت روابط و جنبه‏های اخلاقی به عنوان یک الگوی رفتاری مناسب جهت بهبود اشتیاق به کار کارکنان و شکوفایی خلاقیت در سازمان معرفی می‏کند. روش به کار رفته در تحقیق این مقاله، توصیفی – همبستگی است و داده های آن به کمک نمونه گیری خوشه ای تصادفی از نمونه ای متشکل از 176 نفر (مدیران، کارشناسان و کارگران) جمع‏آوری شده است. در این تحقیق ازروش های ضریب همبستگی پیرسون و مدل ساختاری و همچنین تحلیل عاملی اکتشافی برای متغیر خلاقیت و اشتیاق به کار و تحلیل عاملی تائیدی برای متغیر رهبری اصیل استفاده شده  است که توسط نرم افزارهای spss18 وlissrel8.5 مورد تحلیل قرار گرفته اند. نتایج حاکی از آن است متغیر میانجی اشتیاق به کار، اثر نسبتا کاملی در رابطه بین رهبری اصیل و خلاقیت دارد و رهبری اصیل با تاثیر گذاری بر روی اشتیاق به کار کارکنان، می تواند نقش بسزایی در بهبود خلاقیت داشته باشد.